1. urarva

    urarva, utan rätt till arv eller anspråk på arv, vanligen i uttrycken göra sig urarva ’avstå från arv’ och göras urarva ’göras arvlös’.
  2. urarva

    u`rarva adj., ingen böjning ORDLED: ur--arva
    Svensk ordbok
  3. arv

    1arv subst. ~et, plur. ~, best. plur. ~en ORDLED: arv-et
    Svensk ordbok